ساخت بیمارستان در مزرعه پرورش خرگوش در تهران ، رد پای سیاست مدار مطرح ایرانی!
به گزارش گردش 360 به دور دنیا، روند ساخت مریضخانه در ایران از ابتدا تا به امروز با فراز و نشیب هایی همراه بوده است؛ اما در تمام 150 سال گذشته صفت وقفی در کنار نام بیمارستان های مهمی در کشور به چشم می خورد؛ چنانچه بیمارستان محله سادات آباد که این روزها با عنوان سعادت آباد از آن یاد می کنیم هم از این قاعده مستثنی نیست ...
روند ساخت مریضخانه در ایران از ابتدا تا به امروز با فراز و نشیب هایی همراه بوده است؛ اما در تمام 150 سال گذشته صفت وقفی در کنار نام بیمارستان های مهمی در کشور به چشم می خورد؛ چنانچه بیمارستان محله سادات آباد که این روزها با عنوان سعادت آباد از آن یاد می کنیم هم از این قاعده مستثنی نیست ...
اگر همچنان هم مفهومی تحت عنوان وقف یا مکان وقفی به گوش مان می خورد خوب است بدانیم این موضوع نشات گرفته از سنتی است که تقریبا از دوره قاجارها به بعد بیش از گذشته رونق گرفت. در این بین موضوع بهداشت و درمان، بیماری های واگیرداری همانند وبا، سل و... از مهم ترین عوامل موثر بر زندگی مردمان در این دوره زمانی بود که مورد توجه کافی قرار نمی گرفت و همین امر هم بعضی از افراد سرشناس این دوره را مجاب به وقف زمین برای ساخت مریضخانه می کرد؛ چنانچه همچنان هم بیمارستان های مهمی در مرکز همانند بیمارستان امیراعلم، شفایحیائیان، فارابی و ... یادگار وقفی بعضی از افراد دغدغه مند آن روزگار است.
پس از آن نیز هرچند که عمده تمرکز مریضخانه های وقفی در محدوده مرکزی مرکز بود اما بعدتر بیمارستان های دیگری در سایر منطقه ها نیز ساخته شد. بیمارستان سعادت آباد سابق و شهید مدرس امروزی هم از جمله همین مراکز درمانی است که حدود نیم قرن قبل در زمین های وقفی سیدضیاالدین طباطبایی (سیاست مدار ایرانی و نخست وزیر ایران در دوره احمدشاه قاجار) در محله سادات آباد که در آن کشاورزی، باغ داری و پرورش خرگوش انجام می شد، ساخته شد؛ محله ای که اکنون با نام سعادت آباد شناخته می گردد.
دکتر سید امیرحسین خادمی - مدیر بیمارستان شهید مدرس تهران با اشاره به اینکه طی دو بازه زمانی مختلف مسئولیت مدیریت بیمارستان شهید مدرس را بر عهد گرفته است، درباره تاریخچه شکل گیری این مرکز درمانی، شرح داد: بیمارستان شهید مدرس در ایام قدیم با نام بیمارستان سعادت آباد نام گذاری شده بود. کار ساخت بیمارستان از سال 1347 شروع می گردد اما در گذر زمان با توسعه فضای فیزیکی بیمارستان روبرو بودیم؛ چنانچه در دهه 80 خورشیدی ساختمان شماره دو ساخته و به محیط بیمارستان اضافه شد.
تصویر سمت راست: مرحوم عبدالحسین میرزا فرمانفرما
تصویر سمت چپ: مرحوم سیدضیاالدین طباطبایی
وی با ذکر این نکته که بیمارستان شهید مدرس از اولین بیمارستان هایی است که تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (ملی سابق) به جرگه آموزش پزشکی پیوسته است، ادامه داد: در نهایت این مرکز سال 1354 به شکل کامل با بخش های قلب، اورولوژی، نفرولوژی، جراحی عمومی، داخلی، بخش های مراقبت های ویژه CCU و ICU، دیالیز و اتاق عمل ها افتتاح شده است. در توسعه بیمارستان طی سالیان اخیر نیز بخش های دیگری مانند پیوند کلیه، پیوند قلب، جراحی پلاستیک، جراحی قلب اطفال، طب فیزیکی و توانبخشی، فیزیوتراپی و ... هم به بخش های ما اضافه شده است.
وی اضافه کرد: از آنجایی که عمده بیمارستان های دولتی قدیمی در کشور، موقوفه هستند، یکی از معضلاتی که بیشتر این بیمارستان ها با آن دست و پنجه نرم می نمایند، این است که افراد و مسئولین، چندان در پی مستندسازی و ثبت سند بیمارستان نبودند و این موضوع می تواند یک چالش باشد. بر اساس یافته هایی که در خصوص بیمارستان شهید مدرس وجود دارد، می دانیم که زمین های این منطقه جزو موقوفات سیدضیاالدین طباطبایی و حتی در روایتی دیگر مرحوم عبدالحسین میرزا فرمانفرما (یکی از رجال قاجاری) بوده است. در حال حاضر سندی نداریم اما با سازمان اوقاف هم دچار مشکل نشده ایم، هرچند معارض هایی طی سالیان اخیر داشتیم اما، بافت قدیمی و اصلی بیمارستان حفظ شده است.
منبع: چمدان