کشف بقایای فضاپیمای ناسا در اعماق اقیانوس
به گزارش گردش 360 به دور دنیا، یک تیم از شبکه تلویزیونی تاریخ (The History Channel) آمریکا در اقیانوس در جستجوی یک هواپیمای سرنگون شده در جنگ جهانی دوم بودند که قطعات شاتل فضایی چلنجر ناسا را پیدا کردند.
یکی از بزرگ ترین قطعات شاتل فضایی چلنجر ناسا در کف اقیانوس به وسیله یک تیم مستند تلویزیونی که در جستجوی هواپیمای سرنگون شده جنگ دنیای دوم بودند، کشف شد. بخش بزرگی از شاتل فضایی تخریب شده چلنجر در شن و ماسه پایین اقیانوس اطلس مدفون شده بود.
ماموریت اس تی اس-51-ال، بیست و پنجمین مأموریت فضاپیمای چلنجر متعلق به ناسا بود که در 28 ژانویه 1986 از مجتمع پرتاب 39 پایگاه فضایی کندی در فلوریدا پرتاب شد. در این ماموریت برای اولین بار در تاریخ ماموریت های شاتل های فضایی، یکی از خدمه یعنی کریستا مک اولیف غیرنظامی و یک معلم مدرسه بود. این ماموریت با انفجار شاتل چلنجر در ثانیه هفتادوسوم پس از پرتاب، به فاجعه ای مبدل شد که منجر به کشته شدن تمام سرنشین های آن شد. کمیته راجرز دلیل این فاجعه را خرابی یکی از واشر های درزگیری در یکی از موشک های پیشران جامد دانستند. هفت خدمه این حادثه الیسون انیزوکا، کریستا مک اولیف، گریگوری جارویس، جودیت رزنیک، مایکل جان اسمیت، دیک اسکوبی و رونالد مک نر بودند.
اکنون بخش بزرگی از شاتل فضایی تخریب شده چلنجر، بیش از سه دهه پس از فاجعه ای که منجر به کشته شدن یک معلم مدرسه و 6 نفر دیگر شد، در شن و ماسه کف اقیانوس اطلس پیدا شده است. مرکز فضایی کندی ناسا این کشف را پنجشنبه بیان کرد.
مایکل سیانیلی، یکی از مدیران ناسا صحت این بقایای به جامانده را تایید نموده است. وی در این باره گفت: وقتی فیلم زیر آب را دیدم، باید بگویم قلبم به تپش افتاد و من را به سال 1986 بازگرداند.
بیل نلسون، مدیر ناسا در بیانیه ای که روز پنجشنبه منتشر شد، گفت: این کشف به ما فرصتی می دهد تا یک بار دیگر مکث کنیم، میراث هفت پیشگامی را که از دست داده ایم، بالا ببریم و در خصوص اینکه چگونه این تراژدی ما را تغییر داد، فکر کنیم. در حالی که نزدیک به 37 سال از کشته شدن هفت کاشف جسور و شجاع در ماموریت چلنجر می گذرد، این تراژدی برای همواره در حافظه جمعی کشور ما باقی خواهد ماند. برای میلیون ها نفر در سراسر دنیا، از جمله من، 28 ژانویه 1986، هنوز مثل دیروز است.
در پی این فاجعه، یک کوشش بزرگ جستجو و نجات سازماندهی شد، بزرگترین اقدامی که تا کنون به وسیله نیروی دریایی ایالات متحده و گارد ساحلی ایالات متحده در آن موقع صورت گرفته است. این عملیات شامل هزاران نفر، 16 کشتی سطحی، یک زیردریایی تحقیقاتی با انرژی هسته ای و چندین زیردریایی رباتیک و خدمه بود که به طور سیستماتیک بیش از 486 مایل دریایی مربع (1666 کیلومتر مربع) از کف اقیانوس را در اعماق بین 10 تا بیش از 1200 فوت بازرسی کردند.
پس از هفت ماه، 167 قطعه از شاتل به وزن 118 تن کشف شد. این زباله ها 47 درصد از مدارگرد چلنجر، 33 درصد از مخزن خارجی، 50 درصد از دو تقویت کننده موشک جامد و بین 40 تا 95 درصد از سه محموله اصلی مأموریت را تشکیل می دادند.
به گفته سیانیلی، این یکی از بزرگ ترین قطعات چلنجر است که در دهه های پس از حادثه پیدا شده است و اولین بقایایی است که از زمانی که دو قطعه از بال چپ در سال 1996 در ساحل پیدا شد، کشف شده است.
در این ماموریت غواصان برای تهیه یک مستند تلویزیونی برای اولین بار این قطعه را در ماه مارس هنگامی که در پی لاشه هواپیمای جنگ دنیای دوم بودند، مشاهده کردند. ناسا چند ماه پیش به وسیله ویدئو تأیید کرد که این قطعه بخشی از شاتل است که اندکی پس از بلند شدن در 28 ژانویه 1986 از هم جدا شد. سیانیلی گفت که ویدئوی زیر آب شواهد کاملا واضح و قانع کننده ای ارائه می دهد.
مقدار این قطعه بیش از 15 فوت در 15 فوت (4.5 متر در 4.5 متر) است. به احتمال زیاد بزرگتر است؛ زیرا بخشی از آن با ماسه پوشیده شده است. سیانیلی گفت: از آنجایی که روی این قطعه کاشی های حرارتی مربع وجود دارد، اعتقاد بر این است که از بخش پایینی شاتل باشد.
این قطعه در کف اقیانوس درست در سواحل فلوریدا در نزدیکی کیپ کاناورال باقی می ماند تا ناسا قدم بعدی را معین کند. این متعلق به دولت ایالات متحده است. به خانواده هر هفت خدمه چلنجر اطلاع داده شده است.
سیانیلی گفت: ما می خواهیم مطمئن شویم هر کاری که انجام می دهیم، کار درستی را برای حفظ میراث خدمه این ماموریت انجام می دهیم.
گردش 360 به دور دنیا علمی پزشکی فناوری
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان