دانشمندان در استرالیا در پی حیات در مریخ! ، استروماتولیت های باستانی چه کمکی می نمایند؟
به گزارش گردش 360 به دور دنیا، اداره کل ملی هوانوردی و فضانوردی ایالات متحده با شرکای بین المللی خود در استروماتولیت های باستانی استرالیا، در پی طرحی برای اکتشاف در مریخ است.
به گزارش گردش 360 به دور دنیا و به نقل از سایتک دیلی، اعضای برنامه اکتشاف مریخ ناسا، آژانس فضایی اروپا، آژانس فضایی استرالیا و سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع استرالیا در منطقه پیلبارای استرالیای غربی هستند تا استروماتولیت ها، قدیمی ترین شکل های حیات فسیل شده شناخته شده روی زمین را آنالیز نمایند.
در ژوئن 2023، رهبران برنامه اکتشاف مریخ ناسا به همتایان خود از آژانس فضایی استرالیا، ESA (آژانس فضایی اروپا) و سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع استرالیا (CSIRO) در یک سفر میدانی برای بازدید از بعضی قدیمی ترین شواهد حیات روی زمین پیوستند.
اریک ایانسون، مدیر برنامه اکتشاف مریخ ناسا گفت: این اکتشاف علمی فرصت خوبی برای ناسا بود تا با شرکای بین المللی برای مطالعه مریخ باستانی که احتمالا گذشته مشابهی با زمین داشته است، همکاری کند. هرچه بیشتر در خصوص تکامل سیاره خود بیاموزیم، بیشتر می توانیم این دانش را در توصیف خود از سیاره سرخ به کار ببریم.
پیلبارا در غرب استرالیا یکی از معدود مکان هایی در دنیا است که دارای ذخایر زمین شناسی باستانی است. در حالی که جامعه بین المللی به همکاری برای مطالعه مریخ و آوردن نمونه هایی از مریخ به زمین ادامه می دهد، این تیم ها هم آنچه را که حیاط خلوت ما زمین، می تواند در خصوص جستجوی حیات در جاهای دیگر به ما بیاموزد، کشف می نمایند.
میچ شولت، دانشمند برنامه مریخ نورد استقامتدر مقر ناسا گفت: آنچه ما اینجا در استرالیای غربی در حال آنالیزش هستیم به عنوان استروماتولیت شناخته می گردد. استروماتولیت ها فسیل هایی هستند که به وسیله انباشته شدن میکروارگانیسم هایی که حدود 3.5 میلیارد سال پیش زندگی می کردند، به وجود آمده اند که حضورشان در تمام این مدت در پرونده های سنگی ثبت شده و حفظ شده است.
بیشتر بخوانید:
- عکس | تصویر تازه جیمزوب از ابرنواختر معروف | این تصویر چه اطلاعات تازه ای می دهد؟
با توجه به فرآیندهای زمین شناسی که به طور مداوم سطح زمین را تغییر شکل می دهند، حفظ استروماتولیت ها یا سایر فسیل ها برای مدت طولانی روی زمین بسیار سخت است، بنابراین تنها بخشی از حیات گذشته در پرونده های زمین شناسی به جای مانده است. در منطقه پیلبارا، استروماتولیت ها در طول میلیاردها سال دست نخورده ماندند. این باعث می گردد که این مکان به یک آزمایشگاه مطالعه حیات برای دانشمندان و مهندسان تبدیل گردد تا مهارت های خود را برای شناسایی نشانه های حیات در محیط های باستانی تقویت نمایند.
منبع: همشهری آنلاین