حفار برهنه سرطان نمی گیرد، معمایی که محققان را حیرت زده نموده!، عکس
به گزارش گردش 360 به دور دنیا، موش حفار برهنه، جونده زشت، چروکیده و تقریبا بدون مو با دندان هایی دراز که از دهانش بیرون زده ، قطعا موجود دوست داشتنی و جذابی نیست؛ ولی همین موجود نه چندان زیبا، ویژگی های حیرت آوری دارد که جانورشناسان و محققان پزشکی در سراسر دنیا را انگشت به دهان گذاشته است.
یکی از حیرت انگیزترین ویژگی های این موش ها این است که به سختی می توان سن آنها را تشخیص داد؛ چرا که به ندرت می توان نشانه ای از زوال فیزیکی را در آنها رویت کرد. طبق گفته آقای اسمیت، از نشانه های استاندارد پیری در انسان و دیگر پستانداران، از چین و چروک پوست، سفید شدن موها و ابتلا به بیماری های مزمن نام برد و تاکید نمود که در این موش ها چنین نیست و اثری از مسائل قلبی، افت کیفیت استخوان و متابولیسم در اثر پیری در آنها دیده نمی گردد.
این گونه از موشها 30 سال یا بیشتر عمر می نمایند و عمر معمول موش هایی در این ابعاد، حدودا دو سال است. اسمیت در دانشگاه کمبریج حدودا 160 موش حفار برهنه را در دمای حدود 30 درجه سانتی گراد، در رطوبت 60% نگهداری می نماید:من ده سال است که این موش ها را در دانشگاه نگهداری می کنم و هیچ یک از آنها به دلایل طبیعی نمرده اند. علت مرگ این موش های در اسارت، دعوا بین آنها بوده.
سبک زندگی زیرزمینی این موش ها، احتمالا شانس بقای آنها را افزایش می دهد؛ چرا که از سرما، باران و تغییرات شدید آب و هوایی و بعلاوه شکار شدن به وسیله حیواناتی مانند مار در امان می مانند.
موش هایی که به سرطان مبتلا نمی شوند
اسمیت در این باره گفته:یک انسان از هر دو انسان در خطر ابتلا به سرطان واقع شده است؛ موش ها هم با همین احتمال در ریسک ابتلا به سرطان هستند ولی درمورد موش های حفار برهنه این طور نیست و آنها تقریبا هرگز سرطان نمی گیرند. علت عدم ابتلای موش های حفار برهنه به سرطان، یک معمای بزرگ است و فرضیه های متفاوتی دراین رابطه مطرح است ولی دانشمندان هنوز به نتیجه قطعی نرسیده اند.
یکی از این فرضیات حاکی از آن است که موش های حفار برهنه، شکل موثری از مکانیزم ضدسرطان به نام پیری سلولی دارند که نوعی سازگاری تکاملی است که از تقسیم غیرقابل کنترل سلول های آسیب دیده و تبدیل شدن شان به سلول های سرطانی جلوگیری می نماید. فرضیه بعدی این است که این موش ها یک سوپرقند پیچیده ترشح می نمایند که مانع از تجمع سلول ها و تشکیل تومور می گردد.
تمرکز تحقیقات اخیر بر روی شرایط حیرت آوری است که چگونه بدن این موش ها مانع از تکثیر سلول های سرطانی می گردد. محققان بر این باورند که سیستم پیچیده سلول ها و مولکول های احاطه نماینده سلول از جمله سیستم ایمنی، به جای یک مکانیزم ذاتی مقاوم در برابر سرطان، از ابتلای موش ها به این بیماری جلوگیری می نماید.
محققان در جریان یک تحقیق در دانشگاه کمبریج، به آنالیز 79 رده سلولی مختلف که از روده، کلیه، پانکراس، ریه و بافت پوستی 11 موش حفار برهنه گرفته شده بود پرداختند. آنها این سلول ها را با ویروسی اصلاح شده آلوده کردند تا به آنالیز ژن های سرطان زا در بدن موش ها بپردازند. در کمال تعجب، سلول های آلوده بدن موش به سرعت تکثیر شدند. این موضوع تعیین کرد محیط بدن موش حفار برهنه است که مانع از رشد سلول های سرطانی می گردد و نه صفتی خاص در سلول های بدن او.
اسمیت دراین باره ادامه داد: چیزی که ما می دانیم این است که سرطان، نتیجه یک جهش است که باعث می گردد تا سلول ها به طرز غیرقابل کنترلی تکثیر شوند. در مقایسه با بسیاری از گونه های دیگر، سرعت این جهش در بدن موش های حفار برهنه بسیار پائین است.
البته حیواناتی با طول عمر کوتاه تر، معمولا نرخ جهش سریع تری دارند؛ اما به طور غیرمعمولی، نرخ جهش موش های حفار در سطح پستاندارانی مثل زرافه با عمر طولانی تر است. نرخ جهش کندتر، بدین معناست که حیوانات در یک دوره زمانی مشخص، احتمال کمتری برای جهش و ابتلا به سرطان خواهند داشت.
در گزارش ویژگی های حیرت انگیز موش های حفار برهنه درباره این موجود حیرت انگیز بیشتر بخوانید.
5858
منبع: خبرآنلاین