جزیره ای که مردم آن به وسیله زبان عجیبی با یکدیگر ارتباط برقرار می نمایند
به گزارش گردش 360 به دور دنیا، 22 هزار نفر از مردم یک جزیره در سواحل قناری در حال حفظ زبانی هستند که عنصر اصلی آن سوت زدن است.
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی گردش 360 به دور دنیا، به نقل از qallwdall، خبرنگاری دو کودک را در جزیره لا گومرا، دومین جزیره کوچک سواحل قناری در اسپانیا، دیده است که به زبان سیلبو گومرو صحبت می نمایند. زبانی محلی است که ویژگی اصلی این زبان سوت است و در عرض چند دقیقه صدا های سوت و پژواک پس از برخورد با صخره های ناهموار این منطقه کوهستانی به گوش می رسد.
به گفته اوجنیو داریا، معلم زبان که 70 سال سن دارد و بازنشسته شده است، مکالمه سوت زدن بین دو جوان کاملاً شبیه به مکالمات مردم محلی جزیره در گذشته بوده است، اما او اشاره می نماید که 6 صدای مختلف وجود دارد؛ که زبان لا گومرا را تشکیل می دهند. این معلم سخت در کوشش است تا از انقراض این زبان جلوگیری کند.
اگرچه بچه ها در حال حاضر مجبورند با زبان رسمی (اسپانیایی) سر و کار داشته باشند، اما به لطف داریا، این زبان به علت خطر انقراض از حدود سال 1999 به عنوان یک موضوع اجباری برای تحصیل بچه ها در مدارس تبدیل شده است. این در حالی است که مردم این منطقه که تعداد آنها حدود 22 هزار نفر است قادر به درک زبان اجداد خود در کنار زبان رسمی جزایر قناری هستند.
داریا به وسیله برنامه خود برای یادگیری زبان لا گومرا سعی می نماید این واقعیت را روشن کند که زبان به خودی خود در معاملات روزمره مهم نیست و می توان از آن صرف نظر کرد، اما در عین حال هنگام محافظت از زبان، مردم نیز به نوبه خود از میراث خود محافظت می نمایند و مانند دیگران از آن در برابر انقراض محافظت می نمایند.
در حالی که فرانچسکا گونزالس، یک روزنامه نگار محلی، تاکید می نماید که زبان های سوت در حداقل 70 نقطه در سراسر دنیا وجود دارد. در ترکیه، صدای آژیر از 500 سال پیش در زمان امپراتوری عثمانی آغاز شد و سپس این ایده به تمام منطقه ها دریای سیاه توسعه یافت. در مکزیک نیز ما هنوز می توان با سوت زدن ارتباط برقرار کرد که به چچنتیک معروف است.
سیلبو گومرو، یکی از زبان هایی است که عنصر اصلی آن سوت است این زبان بیشتر مورد مطالعه قرار گرفته و در سال 2009 به وسیله یونسکو به عنوان میراث فرهنگی ناملموس ثبت شده است. سیلبو گومرو از شش صدای فشرده برای برقراری ارتباط استفاده می نماید و دو سوت مختلف جایگزین پنج مصوت در زبان اسپانیایی می شوند، در حالی که 4 سوت تنها جایگزین 22 صدا می شوند.
روش های زیادی برای سوت زدن در جزیره وجود دارد که بعضی از آن ها احتیاج به خم کردن انگشت اشاره و قرار دادن آن در داخل دهان در حین سوت زدن برای تقویت صدا دارند، در حالی که سوت زن های با تجربه از روش های مختلفی با استفاده از انگشت استفاده می نمایند و اغلب می توانند تشخیص دهند که هرکدام به چه معناست. وقتی پیغام فهمیده می شود، سوتی به نام bueno bueno می زنند. یک بوق کوتاه به این معنا که پیغام با موفقیت دریافت شده است.
اگرچه این زبان ممکن است ساده به نظر برسد، اما ریشه های آن بسیار پیچیده است. کتاب های تاریخی نشان می دهند که آغاز سوت حداقل به سال 1402 در زمان فتح اولیه اسپانیایی ها بر جزایر قناری بازمی شود، اما میراث باستانی سیلبو گومرو اغلب بحث انگیز است.
به احتمال زیاد زبان لا گومرا در جریان تسخیر اسپانیا که 3 سال به طول انجامید، راه خود را به سایر نقاط جزایر قناری پیدا نموده است، اما تنها در یک جزیره دیگر به نام El Hierro زنده مانده است، جایی که هنوز هم گاهی اوقات سوت در میان سالمندان ساکن آنجا استفاده می شود.
به گفته متخصصان، منطقه ها کوهستانی منطقه لا گومرا به توسعه این زبان یاری نموده است، زیرا احتیاج مردم را برای ایجاد صدا در میان دره ها و کوه ها برآورده می کرد مانند: درخواست برای آوردن دام، هشدار خطر قریب الوقوع یا حتی اعلام مرگ.
در دهه 1950، مردم لاگومرا به شدت از زبان خود استفاده می کردند، به همین علت مکالمات سوت آمیز زیادی همزمان در جریان بود و هرکس باید منتظر نوبت خود برای دریافت پیغامش می بود.
در دهه 1970، مردم محلی زمین های کشاورزی خود را رها و کارگران و صاحبان دام جزیره را ترک کردند، در نتیجه، زبان سوت جزیره را با آنها ترک کرد.
در دهه 1990، ظهور تکنولوژی مدرن و معرفی راستا های تازه در لاگومرا، عملی بودن زبان سیلبو گومرو را از بین برد و آن را به انقراض نزدیک کرد. فرانچسکا گونزالس معتقد است که باید از زبان جزیره محافظت شود، زیرا فقط این زبان صرفا سوت نیست، بلکه بخشی ذاتی از فرهنگ محلی مرتبط با منطقه ها کوهستانی و دره ها و تعریف اقتصاد خصوصی مبتنی بر کشاورزی و دامداری است.
بنابراین، هنوز هم تمایل مردم محلی برای نجات این زبان منحصر به فرد وجود دارد، به ویژه در مکان هایی که مورد هجوم عناصر تکنولوژی قرار گرفته است، زیرا واقعیت نشان می دهد که بعضی از ساکنان همچنان به زبان اصلی خود پایبند هستند، اما تعداد آنها کم است. این افراد در منطقه ها دور افتاده در جنوب جزیره زندگی می نمایند، جایی که شبکه های تلفن همراه وجود ندارد، بنابراین سوت تنها راه برای مراقبت از دام ها در دره ها است.
بیشتر بخوانید
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان