اینجا پیاده روها آب می روند
به گزارش گردش 360 به دور دنیا، کسبه منطقه به شیوه ای و رانندگان وسایل نقلیه به شکل دیگری از حریم گذرگاه های عابر پیاده سهم خواهی می نمایند. این شرایط سبب شده پیاده روهای باریک و ناهموار منطقه 17 هر روز بیشتر از گذشته آب بروند و سهم عابران پیاده از فضای شهری این منطقه شلوغ و پرجمعیت کمتر و کوچک تر گردد.
به گزارش گردش 360 به دور دنیا،در سال های دور که بازارهای پوشاک امامزاده حسن (ع) و بازارچه محلی جلیلی شکل گرفتند، استفاده از ویترین برای جذب مخاطب محلی از اعراب نداشت و حتی کسبه ای که دکان و مغازه ای داشتند، باید قسمتی از اجناس خود را بیرون از مغازه و در محل عبور رهگذران پهن می کردند تا آنها را به تامل و خرید وسوسه نمایند. بعدها که این بازارها توسعه پیدا کردند و تعداد دستفروشان و بساط گستران بیشتر و بیشتر شدند، این شیوه جذب مخاطب به رسمی معمول تبدیل شد. هنوز هم این بازارهای منطقه 17 به همان شکل قدیمی به جای مانده اند و کسبه و دستفروشان بازار جلیلی و بازار امامزاده حسن (ع)، پیاده رو را هم قسمتی از ملک تجاری خود می دانند. به طوری که باریکه راهی که در خیابان های شهید خردپی، شهید مطهری یا شهید آقایاری برای رفت وآمد پیاده ها وازده شده، با وسایل مختلفی که بر روی سنگفرش آنها پهن نموده اند، کاملا مسدود شده است.
خواندنی های بیشتر را اینجا بخوانید
این اوضاع که دیگر حتی برای شهروندان هم طبیعی و متعارف به نظر می رسد، در دیگر مراکز خرید امروزی منطقه هم به عرفی متداول تبدیل شده و فروشگاه های پوشاک خیابان هایی مانند لقمان حکیم در محله آذری یا آلومینیوم فروشی های خیابان قلعه مرغی پیاده روها را ویترین مغازه و محل نمایش اجناسشان می دانند.
پارک اکیدا ممنوع
حسن ابراهیمی که عمر 37 ساله اش را درمحله جلیلی گذرانده، درباره شرایط پیاده روهای این محله می گوید : درخیابان های اینجا که معمولا عرضی بیشتر از 6 متر ندارند، تعریض پیاده روها عملیاتی و قابل اجرا نیست. اما اگر ازپارک کردن و خزیدن خودروها به پیاده روها، تردد موتورسیکلت سواران و سد معبر دستفروشان در حریم پیاده ها جلوگیری گردد، نظم بیشتری در راستا عبور و مرور خودروها و عابران پیاده به وجود می آید. ابراهیمی درباره سنگفرش خیابان های شهید عسگری و شهید داوود سلامت می گوید : اگر معابر شلوغ و پر ازدحام اینجا سنگفرشی مناسب و خوش نما داشته باشند، آرامش بصری بیشتری در رهگذران به وجود می آید. علاوه بر زیبایی نمای این معابر، در سنگفرش آنها باید مصالح مرغوبی به کار رود تا زمان فرسایش مصالح طولانی تر باشد.
ساخت وسازها و پروژه های عمرانی که در محله های فرسوده اجرا می گردد، یکی از مهم ترین دلایل تخریب پیاده روها است. البته به قول محمد چنگیزی طرح سنگفرش کردن پیاده روها که در چند سال اخیر اجرا می گردد، این شرایط را بهبود بخشیده اما باز هم ساخت وسازهای پرشتاب و بدون دقت و ظرافت شهروندان یکدستی و نمای خوش پیاده روهای تعمیر شده را دگرگون می نماید. چنگیزی که از 30 سال پیش در محله ابوذر سکونت و کاسبی می نماید، می گوید : موقعی که پیاده روها و کوچه ها آسفالت بودند، با هر حفاری و جابه جایی لوله های آب و فاضلاب تمام کوچه نشست می کرد و گود می شد. اما اکنون که بیشتر محله ها سنگفرش شده اند، فقط همان نقطه ای که احتیاج به تعمیر دارد، کنده می گردد و هزینه کم تری برای بازسازی آن صرف می گردد. او از بی توجهی ساکنان محله گلایه می نماید که بعد از ساخت وسازهایشان پیاده رو مشرف به ملک خود را بدون بازسازی رها می نمایند و برای تعمیر آن با سامانه 137 شهرداری تماس نمی گیرند.
پیاده روهای چهل تکه
پیاده راه هایی که از سطح خیابان های منطقه جدا شده اند، با وجود عرض ناچیزشان معمولا سنگفرشی یکدست و یکنواخت دارند. در معابر محله هایی مانند خیابان شهید عیوض خانی و شهید رزاقی در محله گلچین، خیابان شهید فلاحی در محله مقدم و خیابان رضوان در محله آذری که زمان زیادی از نوسازی شان نمی گذرد، سنگفرش هایی مناسب سازی شده برای عبور معلولان دیده می گردد. اما در معابر و کوچه های فرعی که بافتی مسکونی دارند، سلیقه های شخصی شهروندان پوشش پیاده روها را به شدت متنوع و ناهماهنگ نموده است. علی امراله با اشاره به این موضوع، خیابان شهید قربانی را مثال می زند و می گوید : قسمتی ازپیاده رو این خیابان موزاییک پوش است و قسمت دیگری با ته مانده ایزوگام اهالی پوشانده شده است. دربخشی از آن به جامانده سنگفرش قدیمی خیابان دیده می گردد و در بخش دیگری سنگفرشی نو و خوش نقش جلب توجه می نماید.
درراستا خیابان ابوذربه سمت خیابان قلعه مرغی پیاده رویی یکدست، با فضایی نسبتا مناسب دیده می گردد که بر خلاف اغلب معابر منطقه عابران بدون تنه زدن به یکدیگر می توانند در آن تردد نمایند. اما جلوی پارکینگ خانه ای مسکونی که چند متری با پل قلعه مرغی فاصله دارد، در سطحی پایین تر از زمین فضایی حفر شده و سنگفرش مسطح خیابان، شیبی تند به خود گرفته تا ساکنان منزل به راحتی بتوانند از پارکینگ منزلشان استفاده نمایند. این اعمال سلیقه های شخصی در معابر عمومی به این محل محدود نمی گردد و نظیر آن را در بسیاری از خیابان های منطقه می توانیم ببینیم. گاهی هم این تعرض به حریم عمومی به این علت صورت می گیرد که کاربری فضا و بافت محل شرایط ویژه ای دارد.
محله های ویژه
مثلا ازبهسازی پیاده روهای خیابان شهید اکبر سوری و شهسوار حقیقی در محله مقدم چندان نمی گذرد. اما وجود گاراژهای حاشیه این خیابان ها و ورود و خروج خودروهای سنگین در آنها آسیب های جدی به نمای این سنگفرش ها وارد نموده و پیاده رو این خیابان را درردیف معابری قرار داده که در فواصل کوتاه احتیاج به بازسازی پیدا می نمایند. پوشش معابر اصلی برخی از محله ها مانند بازار امامزاده حسن (ع) و بازار مبل یافت آباد هم که بازارهای فرا منطقه ای ویترین منطقه 17 به شمار می آیند و باید پیش مشتریانی که از چهار گوشه شهر به اینجا سرازیر می شوند، حسابی آبروداری نمایند معمولا با وسواس بیشتر و مدت زمان کم تری تعویض می شوند. به طوری که اهالی این محله ها شاهد تغییر و تنوع چشمنواز پوشش این معابر در دوره های زمانی کوتاهی هستند.
منبع: همشهری آنلاین